Advertisements
Advertisements
प्रश्न
कारणे शोधून लिहा.
शालीच्या वर्षावामुळे नारायण सुर्वे यांची शालीनता हरवली नाही, कारण ___
उत्तर
नारायण सुर्वे हे मुळातच शालीन होते.
APPEARS IN
संबंधित प्रश्न
उत्तरे लिहा.
२००४ च्या मराठी साहित्य संमेलनाचे अध्यक्ष - ______
उत्तरे लिहा.
सभासंमेलने गाजवणारे कवी - ______
शालीचे शाल या पाठात आलेले विविध उपयोग लिहा.
खालील प्रसंगी लेखकाने केलेली कृती लिहा.
म्हातारा, अशक्त भिक्षेकरी कट्ट्याला लागूनच चिरगुटे टाकून व पांघरून कुडकुडत बसल्याचे पाहिले.
खालील वाक्यांतील कृतींतून किंवा विचारांतून कळणारे लेखकाचे गुण शोधा.
बाईला हाक मारून खिडकीतून शाल व नोटा दिल्या.
खालील वाक्यांतील कृतींतून किंवा विचारांतून कळणारे लेखकाचे गुण शोधा.
खरे तर, खरीखुरी शालीनता शालीविनाच शोभते!
खालील वाक्यांतील कृतींतून किंवा विचारांतून कळणारे लेखकाचे गुण शोधा.
हळूहळू मी सगळ्या शाली वाटून टाकल्या.
‘शाल व शालीनता’ या पाठाच्या आधारे तुम्हांला कळलेला अर्थ स्पष्ट करा.
‘भिक्षेकऱ्याने केलेला शालीचा उपयोग’, याविषयी तुमचे मत लिहा.
उताऱ्याच्या आधारे सूचनेनुसार कृती करा. गुण (०७)
आकलन कृती
१. चौकटी पूर्ण करा. (०२)
१. प्रत्येक कार्यक्रमात सन्मान म्हणून दिले जाते – ______
२. लेखक वाईला येथे राहत होते- ______
|
एकदा मी पु.ल. देशपांडे यांच्याकडे काही एक निमित्ताने गेलो होतो. काम झाल्यावर मी निघण्याच्या बेतात होतो; तेवढ्यात सुनीताबाइर्नी मला थांबवले व विचारले, ’तुम्हांला शाल दिली तर चालेल काय?“ मी एका पायावर 'हो' म्हटले. पु.ल. व सुनीताबाई यांनी मला शाल द्यावी, हा मला मोठा गौरव वाटला. ती शाल मी माझ्याखोलीतल्या सुटकेसमध्ये ठेवून दिली. वापरली मात्र कधीच नाही. पुढे वाईला विश्वकोशाचा अध्यक्ष म्हणून मी गेलो. तिथे नदीकाठच्या प्राज्ञ पाठशाळेच्या खोलीत मी राहत असे. खोलीच्या दक्षिणेकडील खिडक्या कृष्णा नदीच्या चिंचोळया प्रवाहावर होत्या. थंडीच्या दिवसात एक बाई माझ्या खिडकीखालील घाटाच्या छोट्या तटावर तिचे छोटे मूल एका टोपलीत ठेवून मासे पकडण्याच्या उद्योगात होती. तिचे बाळ कडाक्याच्या थंडीने कुडकुडत रडत होते; पण आई तिकडे बघतही नव्हती. मला मात्र राहवले नाही. मी सुटकेसमधील 'पुलकित' शाल काढली, पाचपन्नास रुपयांच्या नोटा काढल्या व त्या बाईला हाक मारली. खिडकीतून ते सर्व खाली दिले आणि म्हटले, “त्या बाळाला आधी शालीत गुंडाळ आणि मग मासे मारत बैस.” या घटनेची ऊब पुलकित शालीच्या उबेपेक्षा अधिक होती. कविवर्य नारायण सुर्वे खूप सभा, संमेलने गाजवत. पुढे ते साहित्य संमेलनाचे अध्यक्षही झाले. परिणामत: त्यांच्या कार्यक्रमांना अहोरात्र भरतीच असे. प्रत्येक कार्यक्रमात सन्मानाची शाल व श्रीफळ त्यांना मिळत राही. एकदा ते मला म्हणाले, “या शाली घेऊन घेऊन मी आता 'शालीन' बनू लागलो आहे.” |
२. आकृतिबंध पूर्ण करा. (०२)
३. स्वमत कृती (०३)
'शालीमुळे शालीनता जाते' विधान स्पष्ट करा.
