Question

उताऱ्याच्या आधारे सूचनेनुसार कृती करा:

1. कृती पूर्ण करा:     (2)

झोपायची वेळ झाली, की सोनाली उडी मारून बिछान्यात शिरे; पण चटकन झोपी जायचा तिचा स्वभावच नव्हता. बिछान्यात आली, की ती माझं तोंड चाटू लागे, मग केस चाटे. पंजानं माझे केस विस्कटून टाकी. कधी ती अन् रूपाली यांची दंगामस्ती माझ्याच बिछान्यात चालायची. दोघीही बिछान्यात चक्क नाचत, कुदत, थकल्या-दमल्या, की दोघीही आपापली जागा पकडून झोपायला येत. फुस्स करून रूपा अंग टाकी आणि झोपी जाई; पण सोनालीला मात्र अशी झोप येत नसे. लहान मुलासारखं तिला मला थोपटून झोपवावं लागे. तेव्हा कुठे बाईसाहेब झोपत. ती झोपे तीही एखाद्या लहान मुलासारखी अस्ताव्यस्त. झोपेत बाईसाहेब लोळतही भरपूर. शेवटी त्या दोघींच्या मध्ये मलाच झोपायला पुरेशी जागा मिळत नसे.  सोनाली आणि रूपाली लहान होत्या तोपर्यंत रूपालीच अंगापिंडानं मोठी होती. वयानं तर ती सोनालीपेक्षा चांगली सात दिवसांनी मोठी. त्यामुळे ती सोनालीवर ताईगिरी करी. सोनालीवर गुरगुरे, तिला दमात घेई. सोनाली बिचारी गरीब. रूपाली तिच्यावर गुरगुरली, की बापडी कोपऱ्यात जाऊन निमूट बसे. पण दोघी वाढू लागल्या आणि सारं दृश्यच बदललं.

2. कोण ते लिहा:    (2)

1. सोनालीवर ताईगिरी करणारी - ______
2. झोपायची वेळ झाली की उडी मारून बिछान्यात शिरणारी - ______

3. स्वमतः    (3)

सोनाली व रूपाली यांच्यातील जिव्हाळा व्यक्त करणारा प्रसंग तुमच्या शब्दांत लिहा.

Answer 1

1.

2. 

1. सोनालीवर ताईगिरी करणारी - रूपाली
2. झोपायची वेळ झाली की उडी मारून बिछान्यात शिरणारी - सोनाली

3. सोनाली आणि रूपाली यांच्यातील नाते हे त्यांच्या रोजच्या खेळामध्ये आणि एकत्र जगण्यातून दिसते. ते एकमेकांसोबत खेळतात, एकमेकांना साथ देतात, आणि एकमेकांच्या आनंदात आणि दु:खात सहभागी होतात. यातून त्यांचं प्रेम आणि घनिष्ठता अधिक मजबूत होत जाते. त्यांच्या कृत्यांमधून त्यांच्यातील प्रेम आणि समजूत उलगडून येते.